سخنرانی دبیر شورای هماهنگی کانون‌های فرهنگی دانشگاه در دیدار با رهبر معظم انقلاب

خلاصه خبر: دبیر شورای هماهنگی کانون‌های فرهنگی و هنری دانشگاه تربیت مدرس در دیدار با رهبر معظم انقلاب به نمایندگی از کانون‌های فرهنگی دانشگاه‌های کشور سخن گفت.

سعید شعبانیان بیان کرد: "کانون می‌تواند سرمایه‌های فرهنگی، اجتماعی و نمادین دانشگاهیان و جامعه را تقویت کند، به نهادهای دولتی کمک کند و شایسته سالاری را رواج دهد تا ملاک پیشرفت و موفقیت، هنر و فرهنگ و علم باشد نه داماد وزیر و دختر وکیل بودن! "

متن کامل سخنان، بدین شرح است:


بسم الله الرحمن الرحیم
ن والقلم و ما یسطرون


چه تعبیر هوشمندانه ای دارد معجزه محمدی که گفت سوگند به قلم و آنچه می‌نویسد.  
اشاره‌ای زیبا به تراوشات قلم که ادبیات، خوشنویسی، نقاشی، شعر، نمایش و هر آنچه در کانون‌های فرهنگی ما مشتری دارد را در بر می‌گیرد.
   
هنر ریشه در ذات زیبا و زیبا دوست حضرت حق دارد و هنرمند راستین اخلاق مدار است و نشاط دهنده جامعه.
 
کانون‌های فرهنگی هنری اجتماعی و دینی دانشگاه‌ها برای به کارگیری از چنین ویژگی فرهنگ و هنر، بیش از دو دهه است که تاسیس شده‌اند. با گستره فعالیتی 31 حوزه متفاوت که نشان دهنده ظرفیت خاص آنهاست با هدف پرورش روحیه کار جمعی و تمرین مدیریت فرهنگی و بالنده کردن استعدادهای نهفته هنری و فرهنگی دانشجویان .
 
کانون، دانشجو را از گرایشی تک بعدی  که اقتضای فضای علمی دانشگاه‌ها است عبور داده و در کنار درس و تحقیق، ذهن او را متوجه فرهنگ که به تعبیر حضرتعالی هوای تنفس است می‌نماید و ظرفیت انسان سازی و الزامات آن را در فضایی گفتگو محور شکل می‌دهد تا خروجی دانشگاه، جوانانی باشند صاحب علم و فرهنگ و هنر.

 


از ابتدای دهه 70  تا کنون قریب 6000 کانون فرهنگی هنری اجتماعی و دینی در وزارت‌های علوم و بهداشت پا گرفته است و آمار و ارقام نشان می‌دهد تاثیر فضای کانونی در موفقیت دانش آموختگان دانشگاه‌ها، چون روز، روشن است. ما خوشبختانه  مثل همه جا این ظرفیت غنی و آماده را داریم اما بقول شیخ شیراز: همه دانند که در صحبت گل، خاری هست و به تعبیر لسان الغیب ما نیز از نخوت باد دی و شوکت خار در رنجیم. مایه مباهات این دانشجوی کرمانی شاغل به تحصیل در دانشگاه مولود انقلاب، تربیت مدرس تهران است که اولین سخنان را از فضا و ظرفیت‌های کانون‌ها بگویم. امیدوارم بتوانم به خوبی دغدغه‌ها و صدای دوستان کانونی‌ام را به محضر حضرتعالی بیان نمایم.  

یقین دارم از ظرفیت‌های وسیع کانون‌ها با عنایت به گستردگی فعالیتهایشان باخبرید. کانون‌ها نه تنها دغدغه فردی و درون دانشگاهی دارند بلکه وظیفه خود را رفع بن بست‌های حاضر در مقوله فرهنگ و هنر جامعه می‌دانند. کانون می‌تواند سرمایه های فرهنگی، اجتماعی و نمادین دانشگاهیان و جامعه را تقویت کند، به نهادهای دولتی کمک کند و شایسته سالاری را رواج دهد تا ملاک پیشرفت و موفقیت،هنر و فرهنگ و علم باشد نه داماد وزیر و دختر وکیل بودن. بر خلاف مروجان اخم و عمیق کنندگان زخم، کانون‌ها می‌توانند در حریر مهربانی، هویت  دینی و ملی را تقویت کنند و زمینه ساز پرورش اخلاق، دینداری، تدبر و تفکر و هنرورزی شوند.

رهبر عزیز،


بی هیچ مداهنه ای ما شما را بعنوان کتابخوان ترین و شعر شناس ترین رهبر دنیا می‌شناسیم، همین چند روز پیش بود که تکرار کردید نگران زبان فارسی‌اید، بفرمایید کی و کجا کانون‌های پرتوان اما کم حامی ادبی مان خدمت برسند تا " دل شرح آن دهد که چه گفت و چها شنید"
   
امروز کانون با کوله باری از تجربه ، آماده است تا به داد جامعه ای که در عرصه هنر و فرهنگ چندان بی مسئله نیست برسد و برای آن راهگشایی کند. کانون می خواهد  نشاط و امید اجتماعی _ غایب بزرگ این روزها را با برنامه‌های فاخر به قلب جامعه برگرداند.  
 
بچه های کانونی بی‌ادعایان کم حاشیه و کم توقعی هستند که داوطلبانه به سمت این حوزه می‌آیند و با علم به این که فعالیت در کانون، عشق و دلی بزرگ  می‌خواهد از سر دغدغه مندی فرهنگی شدیدی که دارند ، بی مزد و منت به فرهنگ و هنر مملکت خود خدمت می‌کنند.  
کار کانونی، کار داوطلبانه‌ای است که موتور محرک آن عشق به وطن و آیین است و ابزار آن هنر و فرهنگ.
 

رهبر عزیز
 
به رغم تمام اهمیتی که حضرتعالی برای فرهنگ قائلید متاسفانه دستگاه‌های تقنینی و اجرایی انگونه که باید به این مهّم اهمیت نمی‌دهند و دانشگاه را یاریگر نیستند. کافیست که از مسئولین امر بخواهید که سرانه فرهنگی دانشجویی در چه وضعیتی است. هر کجا که محدودیت مالی ایجاد می‌شود در اولین گام از بودجه فرهنگی می زنند،گویا هیچ دیواری کوتاهتر از بخش فرهنگ نیست. پرواضح است که استمرار و تقویت فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی و بسترسازی برای فعالیت کانون ها در گرو وجود معاونت فرهنگی و اجتماعی مستقل در تمامی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالیست.

در کنار این تنگناها، در مواردی ما شاهد گروه های دانشجویی نیز هستیم که در پناه  تفسیر به رای که نسبت به تذکرات و بیانات حکیمانه حضرتعالی دارند، فضایی را رقم میزنند که امکان جذب را برای دانشجویانی که به هر حال برخوردار از سلایق و ذائقه متنوعی که در چهارچوب اسناد و قواعد دانشگاه و جامعه می‌گنجند را فراهم نمی‌کنند. کانون‌ها امّا متواضعانه در کنار مدیران فرهنگی و همدلی‌های دفاتر نهاد نمایندگی حضرتعالی به فعالیت‌های امید بخش خود مشغولند و از جنابعالی تقاضا دارند که فضای عادلانه را برای فعالیتشان توصیه بفرمایید.

ما خواستار یکسان بودن کانون‌ها با سایر گروه‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها هستیم و از شما خواهشمندیم که با تدبیر خود این رسمیت جامع را به ما ببخشید.
 
عملکرد موفق کانونها در سالیان اخیر نشان از بحق بودن این یکسان سازی است. نمایشگاه‌های مختلف کسب و کار و اقتصاد، تولیدات شبکه اجتماعی، ترویج قرآن و مهدویت و همایش‌های صلح بین المللی و هزاران فعالیت مثبت دیگر که زمان برای بیانشان نیست فقط بخشی از فعالیت کانون‌هاست .  
محدودیت‌هایی که بر فعالیت کانونها سالیان سال حاکم است علاوه بر تقلیل نشاط اجتماعی، دانشجویان فعال و چندبعدی را هم از فراگیری آموزه های اصیل و ریشه‌دار بازداشته و سرخورده می‌کند. میدان ندادن به برنامه‌های هنری و فرهنگی وزین و اصیل و نیز موسیقی فاخر برآمده از فرهنگ ایرانی زمینه را برای ورود محتواهای بی‌مایه و غیرسازگار با فرهنگ غنی این مرزو بوم  فراهم می‌کند.   
 
جامعه ما کلیدواژه‌های مبهم را همواره با خود یدک می‌کشد، کلمه کارآفرینی اجتماعی را فقط در صدا و سیما می‌شنویم. حمایت نمیشویم و معدود حامیان نیز منصرف می شوند.  
پویش‌های اجتماعی و کمپین‌های کمکی و فعالیتهای هنری همگی در حیطه کانونها می‌گنجد اما عملاً هیچ بهره‌ای ازین ظرفیت نمی‌بریم. در این مباحث سرمایه گذاری نمی‌شود و برنامه‌های مدونی ندارد.
البته که در چند سال اخیر، با حمایت‌ها و نگرش مثبت معاونت فرهنگی وزارتخانه، کانون‌ها وارد عرصه جدیدی شده و اگر بتوانیم حمایتهای شما را هم داشته باشیم قطعاً تاموفقیت راهی نمی‌ماند.
امیدوارم در هفتمین جشنواره رویشمان که تابستان امسال برگزار می‌شود و در آن دستاورد کانون‌ها را به نمایش می‌گذاریم، تشریف بیاورید و تجلی هنر و اخلاق را مشاهده بفرمایید.

در پایان با افتخار عرض می‌کنم، ما واقف به رسالت محوری خود مبنی بر بازخوانی و ارائه روزآمد مواریث اسلامی و فرهنگی کشور عزیزمان می‌باشیم و در این رهگذر فرصت را مغتنم شمرده و ادای احترام می نمایم به دو اندیشمند ژرف نگر، خیرخواه و دانش و فرهنگ دوست، مرحوم مهندس علیرضا افضلی پور و همسر گرامی‌شان بانو فاخره صبا که تا دنیا دنیاست مردم دیار کریمان همت والایشان را به خاطر تاسیس دانشگاه شهید باهنر کرمان، از یاد نخواهند برد. بزرگانی که در دل کویر، قنات اندیشه را جاری ساختند و علم و فرهنگ و هنر را پاس داشتند.
 
روحشان شاد...  
 
والسلام و علیکم و رحمه الله و برکاته


2 خرداد 1398 / تعداد نمایش : 3010

اخبار

access deny [1624]