جلسه دفاع از رساله: آقای مسعود سلطان رضائی،گروه آموزشی طراحی کاربردی

خلاصه خبر: مدلسازی دینامیکی و تحلیل پایداری سیستم های سه محور متصل با مفصل های گاردان

  • عنوان: مدلسازی دینامیکی و تحلیل پایداری سیستم های سه محور متصل با مفصل های گاردان
  • ارائه‌کننده: آقای مسعود سلطان رضائی
  • استاد راهنما: دکتر محمدرضا قضاوی خوراسگانی
  • استاد ناظر داخلی اول: دکتر مجید ساده دل
  • استاد ناظر داخلی دوم: دکتر سعید کریمیان علی آبادی
  • استاد ناظر خارجی اول: دکتر حامد غفاری
  • استاد ناظر خارجی دوم: دکتر داود یونسیان
  • استاد مشاور اول: دکتر اصغر نجفی
  • نماینده تحصیلات تکمیلی: دکتر مجید ساده دل
  • مکان: اتاق 154
  • تاریخ: 97/06/31
  • ساعت: 17:30

چکیده: سیستم محور یکی از انواع سیستم­های انتقال قدرت است. این مجموعه شامل محورهای دواری است که بر اساس کاربرد ممکن است با یکدیگر هم‌راستا نباشند. یک راه متداول اتصال چنین محورهایی استفاده از مفصل کاردان است. با وجود مزایای متعدد این مفصل، وجود آن باعث ایجاد تحریک متناوب در سیستم و بنابراین ایجاد ناپایداری می‌شود. هدف از این رساله مدلسازی دینامیکی، بررسی ارتعاشات پیچشی و تحلیل پایداری سیستم­های سه­ محوره است. اینرسی مجموعه، میرایی و سختی محورها، سرعت دورانی و زاویه مفصل­ها مهمترین پارامترهای این سیستم می‎باشند. اینرسی محورها را می‌توان به‌ کمک مدل جرم متمرکز شبیه‌سازی کرد. برای مدلسازی دقیقتر می‌توان محورها را به ‌روش اجزای محدود با مدل پارامتر گسترده شبیه‌سازی نمود. به این روش نه تنها نتایج دقیقتری بدست می‌آید، بلکه تمام فرکانس‌های طبیعی پیچشی مجموعه علاوه بر فرکانس‌های پایه آن قابل شناسایی هستند. روابط حاکم بر نوسانات مجموعه، معادلات دیفرانسیل غیر خطی با مشتقات جزئی خواهند شد. با خطی‌سازی ارتعاشات پیچشی به‌وسیله بسط تیلور، معادلات حاکم تشکیل دستگاه معادلات متیو-هیل با ضرایب متناوب می‌دهند. همچنین انواع تشدیدها در سیستم ممکن است اتفاق بیفتد بنابراین باید از روشی استفاده کرد که بتواند همه آن‌ها را بدست آورد، روش ماتریس مندرمی بر پایه تئوری فلوکه. خروجی تحلیل پایداری، نمودارهایی است که در آن­ تمام نواحی ناپایدار مشخص شده است. به‌منظور اعتبارسنجی مدل باید نمودارها را که نتایج حل عددی هستند با نتایج تجربی مقایسه نمود. با انجام تحلیل فرکانسی مجموعه نیز امکان اعتبارسنجی روش حل و مشخص کردن انواع تشدیدهای سیستم به‌همراه مرتبه آن‌ها وجود دارد. به‌منظور پایدارسازی مجموعه، با تغییر پارامترهای سیستم می‌توان مجموعه را از وضعیت ناپایدار خارج نمود که این امر به‌صورت کمی و کیفی بررسی شده است. نتایج این رساله در زمینه‏ های مختلف از جمله طراحی، تحلیل، بکارگیری، توسعه و کنترل سیستم‌های دوار دو و چندمحوره قابل استفاده است.
کلمات کلیدی: مکانیزم خود-تحریک، ارتعاشات پیچشی، ناپایداری دینامیکی، تشدید پارامتریک، روش اجزای محدود


31 شهریور 1397 / تعداد نمایش : 1484