جلسه دفاع از رساله: خانم مریم شمسایی ، گروه شیمی تجزیه

خلاصه خبر: روش ريز استخراج فاز جامد درون لوله اي بر پايه نانو كامپوزيت هاي پليمرهاي هادي و هيدروكسيدهاي دوگانه لايه اي

  • عنوان: روش ريز استخراج فاز جامد درون لوله ای بر پايه نانو كامپوزيت های پليمرهای هادی و هيدروكسيدهای دوگانه لايه ای
  • ارائه‌کننده: مریم شمسایی
  • استاد راهنما: دکتر یداله یمینی
  • مکان: اتاق همایش واقع در طبقه 1 - دانشکده علوم پایه
  • تاریخ: چهارشنبه 10/11/97
  • ساعت: 14

چکیده  مطالعه حاضر متشکل از سه دسته کار تحقیقاتی میباشد. در دسته اول کارها روش های جدید ریز استخراج فاز جامد درون لوله ای (IT-SPME) برای بهبود روش ارایه شدند و جاذب های جدید بر پایه پلیمرهای هادی و هیدروکسید دوگانه لایه ای سنتز شد. در بخش اول، کامپوزیت پلی تیوفن با نانوصفحات گرافن اکسید در سطح داخلی لوله های استیل ضد زنگ با استفاده از روش الکتروشیمیایی سنتز شد. روش برای استخراج داروهای آمی تریپتیلین و دوکسپین با حد تشخیص 3/0 و μg L-1 5/0 و گستره دینامیکی خطی 200-7/0 و μg L-1 200-9/0 مورد استفاده قرار گرفت. در بخش دوم، روش ریز استخراج فاز جامد با فیبرهای بسته بندی شده درون¬لوله¬ای (EC-FIT-SPME) ارایه شد. کامپوزیتی از پلی تیوفن و هیدروکسید های دوگانه لایه ای به روش الکتروشیمیایی بر سطح استیل ضد زنگ سنتز شد. روش مذکور برای استخراج ترکیبات پرفنازین و کلروپرومازین با حد تشخیص در محدوده μg L-1 8/0-07/ 0، گستره دینامیکی خطی μg L-1 300-3/0 و μg L-1 300-2/0 و ضریب همبستگی بیشتر از 9982/0، استفاده شد. در بخش سوم، لوله های پرشده با جاذب با استفاده از هیدرواکسیدهای دوگانه لایه ای پوشش داده شده بر روی نانو ذرات مغناطیسی Fe3O4 توسعه داده شد و برای استخراج داروهای شامل ناپروکسن و ایندومتاسین استفاده شد. تحت شرایط بهینه حد تشخیص در محدوده ng L-1 800-70 و گستره دینامیکی خطی μg L-1 500-1/0 بدست آمد. در بخش چهارم روش Yarn-IT-SPME معرفی شد. نخ ها با نانو کامپوزیت پلی پیرول و هیدروکسید دوگانه لایه ای سه فلزی پوشش داده شدند. روش برای استخراج کلروفنول ها از نمونه های عسل مورد استفاده قرار گرفت و حد تشخیص در محدوده μg L-1 07/0-05/0 و گستره دینامیکی μg L-1 500-1/0 و ضریب همبستگی بهتر از 9989/0 بدست امد. در دسته دوم کارها، جاذب های جدید برپایه هیدروکسیدهای دوگانه لایه ای سنتز شدند و برای حذف یون های فلزات سنگین مورد استفاده قرار گرفتند. در بخش اول، برای افزایش ظرفیت جذب هیدروکسید دوگانه لایه ای، از پلیمر نفیون به عنوان آنیون بین لایه ای استفاده شد. جاذب ضریب جذب بالا (Kd = 6.0× 107 mL g-1) و ضرفیت جذب بالا (mg g−1 14/302) برای حذف جیوه از آب از خود نشان داد. در بخش دوم، هیبریدی از هیدروکسید دوگانه لایه ای و زئولیت ZSM-5 سنتز شد و برای حذف همزمان کاتیون های فلزی و اکسی آنیون ها مورد استفاده قرار گرفت. داده های تعادلی با مدل ایزوترم لانگمویر مطابقت داشت و ماکسیمم ظرفیت جذب برای جذب فلزات Pb(II) و (V)As به ترتیب 25/546 و mg g−1 41/411 بدست آمد. مدل سنتیکی مرتبه دوم رفتار جذب جاذب را با ضریب توزیع بالاتر از mL g-1 104 توصیف می کند. در بخش سوم، هیبریدی از نانوصفحات هیدروکسید دوگانه لایه ای و MnO2 و آمینو اسید به منظور بهبود عملکرد جاذب برای حذف همزمان کاتیون های فلزی و اکسی آنیون ها سنتز کردیم. طبق نتایج ظرفیت جذب mg g−1 8/584 برای Pb(II) و mg g−1 9/632 برای (V)As و ظریب توزیع بزرگتر از mL g-1 104 بدست آمد. در بخش چهارم، نانوکلاستر طلا حفاظت شده با هموگلوبین، به عنوان آنیون، در بین لایه های هیدروکسید دوگانه لایه ای قرار داده شد. جاذب سنتز شده برای حذف یون های Pb(II) از نمونه های آب مورد استفاده قرار گرفت و حداکثر ظرفیت جذب عالی با مقدار mg g−1 24/588 و قابلیت استفاده مجدد از خود نشان داد. در بخش پنجم، برای اولین بار هیدروکسید دوگانه لایه ای با آنیون های 2و3- دی مرکاپتوپروپان سولفونات با استفاده از سیستم دو الکترودی به روش الکتروشیمیایی بر روی پارچه کربنی سنتز شد. بستر آماده شده برای حذف فلزات سنگین از نمونه های آب مورد استفاده قرار گرفت و حداکثر ظرفیت جذب بالاتر از mg g−1 2500 و ظریب توزیع 106 × 1/4 بدست آمد. در دسته سوم کارها، هدف سنتز جاذب های جدید برای حذف رنگ های سمی از محلول های آبی می باشد. در بخش اول، هیدروکسید دوگانه لایه ای با ترکیب زوج یون هیستیدین به عنوان آنیون داخلی سنتز شد و برای حذف رنگ های اسیدی شامل قرمز کنگو، ایندیگو کارمین و سانست یلو با زمان تعادل کمتر از 30 دقیقه استفاده شد و ظرفیت جذب به ترتیب 1112، 625 و mg g−1 400 بدست آمد. سنتیک جذب از مدل سنتیک مرتبه دوم تبعیت می کند و ایزوترم جذب با مدل فرندلیچ مطابقت دارد. در بخش دوم، کامپوزیت هیدروکسید دوگانه لایه ای با دیاتومیت با مساحت سطح بالا و سمیت پایین سنتز شد. جاذب برای حذف رنگ های اسیدی تارترازین و اریتروسین از محلول های آبی با حداکثر ظرفیت جذب 56/555 و mg g−1 23/625 استفاده شد. در بخش سوم، هیبریدی از اکسید مس و مونتموریونیت سنتز شد و عملکرد جذب و فوتوکاتالیستی ترکیب سنتز شده بوسیله حذف رنگ متیلن بلو از محلول های آبی مورد ارزیابی قرار گرفت. با مطالعه ایزوترم جذب جاذب ماکسیم ظرفیت جذب رنگ بر روی جاذب حدود mg g−1 37/370 بدست آمد.
کلمات کلیدی سنتز الکتروشیمیایی، استخراج فاز جامد درون لوله¬ای، هیدرواکسید دوگانه لایه ای، پلیمر هادی، حذف فلزات سنگین، حذف رنگ های سمی.


3 بهمن 1397 / تعداد نمایش : 1673